De afgelopen jaren is het belang van duurzaamheid/maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) sterk toegenomen. Steeds meer stakeholders verlangen van organisaties dat er transparant wordt gerapporteerd over de duurzaamheidsprestaties van organisaties. Dit komt onder meer tot uiting in de Green Deal van de Europese Unie (EU). Tijd voor actie?
Om de doelstellingen van de Green Deal te kunnen behalen, heeft de EU een actieplan opgesteld met diverse richtlijnen welke moeten worden geïmplementeerd door de lidstaten in nationale wetten. Eén van deze richtlijnen betreft de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) die toeziet op de rapportageplicht op het gebied van ESG. De specifieke werkingssfeer voor Nederlandse organisaties is uitgewerkt in het Implementatiebesluit richtlijn duurzaamheidsrapportering (CSRD).
Duurzaamheidsverslaggeving
Eerst gaan we wat dieper in op de vraag wat duurzaamheidsverslaggeving nu precies is. Hoewel duurzaamheid vaak wordt geassocieerd met het milieu is het begrip breder geworden in de loop van de tijd, zich toespitsend op 3 onderdelen:
- milieu – environmental (o.a. CO2-emissies, afval- en milieubeheer);
- maatschappij – social (o.a. arbeidsomstandigheden, diversiteit);
- (goed) bestuur – governance (o.a. integriteit, anti-fraudebeleid).
Dit wordt doorgaans samengevat met de afkorting ESG. Waar het bij financiële verslaggeving gaat om het creëren van nut bij rationele, individuele financiële beslissingen door financiële stakeholders (Williams & Ravenscroft, 2015), gaat het bij duurzaamheidsverslaggeving daarnaast ook om de niet-financiële elementen. Het is met name nodig om maatschappelijk draagvlak te creëren om het eigen bestaansrecht te borgen (Orij, 2024).
Lees meer over de duurzaamheidsverslaglegging, wat en hoe in de column van De Dikke Blauwe.