De dagen van 2022 tikken weg. Sneller dan het licht en ook sneller dan de gewenste transities vorm krijgen.
Het was aan het begin van dit jaar vrij duidelijk dat we in 2022 veel veranderingen zouden gaan zien, maar dat is slechts de helft van het verhaal. Nu we richting de afsluiting van dit jaar gaan besef ik dat de andere helft gaat over het begrijpen van overgangen en hoe ermee om te gaan.
Beseffen dat er een wezenlijk verschil is tussen verandering en transitie. Dat verandermanagement echt iets anders is dan transitie management.
Verandering gaat vaak snel, zelfs sneller dan we verwachten, dat kan je van transities niet echt zeggen. Wat dat betreft kan transitiemanagement een lastig proces zijn, omdat het naast verandermanagement moet gebeuren.
Een mooie uitspraak daarover vind ik “Verandering is situationeel, transitie is psychologisch. Zonder overgang is een verandering slechts een herschikking van het meubilair.” (William Bridges)
Er is nog geen einde aan wat was, nog geen echte overgang. Nog geen echt besef van wat was, voorbij is en weg en wat behouden blijft.
Misschien bevonden we ons dit jaar wel in wat de Neutrale Zone wordt genoemd. Niet altijd de meest duidelijke tijd en voor velen een van verwarring en onzekerheid.
Er is losgelaten, het oude is weg terwijl het nieuwe nog wordt gecreëerd. Dit zou wel eens het hart van het transitieproces kunnen zijn waar kritische psychologische en systemische herschikkingen plaats vinden.
Het nieuwe begin omvat nieuwe inzichten, waarden en attitudes. Een goed beheerde transitie stelt mensen in staat om nieuwe rollen in te nemen met een goed begrip van hun doel, de rol die ze spelen en hoe ze het meest effectief kunnen bijdragen en participeren.
Vol vertrouwen ontdekken wat dat pad is ?
Ergens diep van binnen, in mijn hart, weet ik dat we dit jaar veel in gang hebben gezet. Stappen hebben genomen. Er iets wezenlijks aan het veranderen is. Zelfs in de meest logge systemen komt ruimte om te experimenteren, al is de angst daar nog duidelijk voelbaar.
We hoeven dit jaar niet te vergeten of het belang te bagatelliseren. De waarde van dit jaar niet te ontkennen of af te wijzen.
Wil het wel langzaam loslaten , tenminste, na het tevreden afronden van losse eindjes.
Meer dan ooit besef ik dat we volgend jaar nog meer moeten gaan samenwerken. Communiceren met elkaar over de transitie processen. Ondersteuning zoeken bij belanghebbenden, vooral als het gaat om het begrijpen van die transities en de daarmee gepaarde veranderingen.
Laten we samen die verantwoordelijkheid nemen in het ondersteunen van elkaar bij die transities.
Dit jaar was nodig om dat in gang te zetten. Zelf prijs ik me gelukkig dat ik me heb mogen omringen met diegenen die het ook al zo lang zien. Samen mogen ontwikkelen, het transitie pad schetsen en met vol vertrouwen dat pad ook opgaan.
Een ding weet ik zeker; komend jaar zullen we samen meer doen dan het meubilair herschikken :-)! #transitie